“Ang Batang May Guhit sa Palad”

Sa lungsod ng Dalimdim, lahat ng tao ay ipinapanganak na may guhit sa palad na nagsasabi kung sino ang kanilang itinadhana. Ngunit si Calix, isang batang lalaki, ay isinilang na walang guhit—isang tanda ng kasumpa-sumpang kapalaran. Lumaki si Calix na iwasan ng mga tao, dahil sabi ng mga matatanda, ang mga walang guhit ay nagdadala ng kamalasan o pagkawasak. Ngunit tuwing siya'y natutulog, pumapasok siya sa isang kakaibang mundo—isang mundong puti at bughaw, kung saan may isang babae na laging naghihintay sa kanya. Hindi niya ito kilala, pero palaging sinasabi ng babae: "Ako ang guhit na hindi mo makita." Sa panaginip, sila'y masaya. Sa realidad, siya'y mag-isa. Isang araw, sa totoong mundo, dumating ang isang bagong mag-aaral—isang dalagang ang pangalan ay Ilaya, at sa kanyang palad ay may dalawang guhit na nagkrus. Isa para sa sarili, at isa para sa isang hinahanap pa lamang. Agad silang nagkaibigan, at unti-unting napansin ni Calix na tuwing magkasama sila, may guhit na unti-unting lumilitaw sa kanyang palad. Ngunit kasabay nito, lumalabo ang mundo ng kanyang panaginip—at ang misteryosang babae ay unti-unting naglalaho. Hanggang sa isang gabi, sa panaginip, nagtanong si Calix: "Ikaw ba si Ilaya?" Ngumiti ang babae. “Ako ay anino ng kanyang puso. Kapag minahal mo siya sa tunay na mundo, ako'y tuluyang mawawala.” Pagkagising niya, pinili ni Calix ang realidad. Sa unang pagkakataon, niyakap niya si Ilaya—at tuluyang nabuo ang guhit sa kanyang palad. Mula noon, hindi na siya muling nanaginip. Ngunit hindi na rin siya nag-iisa.